اصول اساسي استارتاپ ها

بعد از پرداختن به معني استارت آپ، بايد به اين نكته اشاره كرد استارت آپ ها اصول اساسي دارند كه شامل موارد زير است:

سريع راه اندازي مي شوند

اخذ تصميم و تغيير اولويت ها در اين نوع كسب و كار به سرعت انجام مي شود. رشد و گسترش كسب و كار در يك زمان محدود است و همه چيز در يك استارت آپ سريع اتفاق مي افتد.

بنيانگذاران

علي رغم اين كه تيم، تاثير قابل توجهي بر اين نوع كسب و كار دارد، اما يك استارت آپ مخلوق بنيانگذارانش است كه معمولا شامل يك يا سه نفر از افرادي است كه در فعاليت هاي اين كسب و كار نقش اساسي و كليدي دارند. بنيانگذاران اين نوع كسب و كار، ايده اي دارند كه مي خواهند با اجراي آن تغييراتي در يك بازار ايجاد كنند و متعهد هستند كه اين ايده را به انجام برسانند.

سرمايه گذاري

استارت آپ ها تمايل دارند كه خودشان بر روي كسب و كار سرمايه گذاري كنند يا در برخي موارد سرمايه هايي از شركا و سرمايه گذاران ديگر مانند شتابدهنده ها جذب كنند.

ديدگاه جهاني

يكي از تفاوت هاي كليدي يك استارت آپ و يك كسب و كار كوچك در اين است كه استارت آپ، ايده اي دارد كه مي تواند در سطح جهاني به كار گرفته شده و بازاريابي شود. در مقابل، كسب و كارهاي كوچك، به يك منطقه يا بازار خاص محدود هستند. اين دليل اين نكته است كه چرا بسياري از استارتاپ ها سازمان هاي وابسته به فن آوري اي هستند كه كالاها يا خدماتي را كه فقط نياز به اتصال اينترنت دارد ارائه مي كنند.

محدوديت ها

از نظر منابع، اندازه و زمان ( يا تركيبي از اين سه) استارت آپ ها در مضيقه هستند.

جديد

در حالي كه تعريف اين نوع كسب و كار در طول زمان تغيير كرده است اما هنوز از اين نوع كسب و كار با صفت جديد ياد مي شود. به صورتي كه عموما به كسب و كارها در اولين سال هاي خود (حداكثر تا ۵ سال) واژه استارت آپ اطلاق مي شود.

منبع